جلد آغوش ات شده بودم ...

ما برای کشف خورشید پرواز می کردیم 

و تو با نگاهت

روح مهاجرت را از تنم بیرون کشیدی

و من کنار همین دانه هایی که

برایم پاشیدی

جلد آغوشت شدم

همین دوستت دارم های که

هر روز صبح از پنجره ی قلب ت ...

همین نوازش دستانت ...

همین ها که دست آخر

نه نان شد نه آب

پ.ن : کاش آیه ای بود که می گفت يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا، اهلی کردن مسئولیت دارد.